Sosyal Medya Olaylarıyla Gündeme Gelen 12 Kara Para Aklama Yöntemi

Diğer nedenler arasında müsadereden kaçınma, vergi kaçakçılığı, kaynak araştırmasından muafiyet ve yetkililerin dikkatini çekmemek yer alıyor.

İçeriğimizde sizlere anlatacağımız tüm bilgiler İhsan Erdoğan’ın 2009 yılında Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Bölümü Uluslararası Ticaret ve Para Yönetimi Anabilim Dalı ‘Kara Para Aklamanın Makro Ekonomiye Etkileri ve Türkiye İncelemesi’ başlıklı yüksek lisans tezinden alınmıştır. ‘.

• Yerleştirme: Nakit olarak paranın kurtarılması.

• Katmanlama: Paranın sahibinden alınarak amacının değiştirilmesi.

• Entegrasyon: Paranın sisteme sokulması ve sahibine iade edilmesi.

• Fonların fiziki olarak ülke dışına çıkarılması,

• Şirin yolu,

• Yapılandırma yöntemi,

• Vergi cennetleri (offshore),

• Shell (kağıt üzerinde) veya hayali şirketler,

• Oto finansman borç sistemi (Kredi Geri Ödeme),

• döviz büroları,

• Kumarhaneler ve kumarhaneler,

• Nakit kullanan işletmeleri işletmek (gösteri şirketi),

• Sahte fatura rüyası (İhracat),

• Alternatif havale işlemleri (Hawala-Hundi Sistemi, Uzak Asya Chit Sistemi)

Nakit paranın kara, deniz, hava gibi ulaşım araçlarını kullanarak aracılar aracılığıyla (fiziksel olarak) finansal sistemin yeterince denetlenmediği ve bankaların gizliliğinin olduğu ülkelere götürülmesi olarak düşünülebilir.

‘Şirinler’ çizgi filminden esinlenilmiştir. Şirinler büyük bir grup bağımsız varlıktan oluşur. Fiyatları ülkeden ülkeye değişen, belirli bir tutarın üzerindeki nakit işlemlerinin raporlanması zorunluluğu bulunmaktadır. Bildirim zorunluluğunun ortadan kalkması için mevcut fonlar bu limite yakın fiyatlara bölünmekte ve birçok kişi (şirinler) tarafından banka veya şubelere para yatırılarak sisteme para kazandırılmaktadır.

Şirinleri bulmak her zaman mümkün olmayacağından işlem sayısını arttırarak bildirimin önüne geçmek mümkün. Doğrama yöntemi aşıkların yöntemine bir örnektir. Birden fazla sürece bölünmüş küçük miktarlardaki paralar sisteme giriyor.

Serbest bölgelerde bankacılık olarak tanımlanabilecek offshore bankacılık, bankacılık sürecini, özellikle döviz cinsinden mevduat, faiz ve yasal rezervlerin toplanması sürecini; Kendi ülkelerinde öngörülen vergi, resim, harç ve döviz rezervlerini tutma yükümlülüklerinin bu bölgelerde en aza indirildiği bankacılık türüdür.

Shell veya hayali şirketler, herhangi bir üretim veya ticaret faaliyeti göstermeyen ve offshore merkezlerde kurulu şirketlerdir. Bu şirketlerin herhangi bir yasal faaliyeti veya iş yeri bulunmamaktadır. Bu şirketler sadece kağıt üzerinde var. İki yol var:

Birinci yol, paravan şirketin çok kârlı bir işletme olarak gösterilmesidir. Bu durumda, şirketin kârı yerine, aslında hiç var olmayan kara para, şirketin kasasına konuluyor ve dolayısıyla para vergilendiriliyor. Dolayısıyla yasallaşmış oluyor.

İkinci yol ise paravan şirketin birçok şirketi, gayrimenkulü veya pahalı yatırımları düşük veya yüksek kar oranlarıyla satın almasıdır. Kağıt üzerinde bu yatırımların alım-satım yoluyla değerlendirildiği görülüyor.

Bu teknikte, finansal kuruluşlar aracılığıyla offshore merkezlere aktarılan kara para, sahibine kredi olarak iade ediliyor. Süreç süreci şu şekilde sıralanabilir:

Kara para aklayacak kişi offshore merkeze giderek parayı orada faaliyet gösteren A bankasına yatırır (daha sonra bu parayı başka bir ülkedeki B bankasına aktarabilir). Daha sonra kendi ülkesindeki C bankasına başvurarak kredi talebinde bulunur. hesabını teminat olarak kullanıyor. C Bankası da krediyi veriyor. Aldığı krediyle yatırım yapıyor. C bankasına krediyi geri ödemiyor. C bankası kişinin varlıklarına teminat olarak el koyuyor. Bu şekilde bu kişinin kara parası yatırım olarak aklanıyor.

Kara para aklama konusunda döviz bürolarının aklayıcılara verdiği açık talimatlar şu şekilde sıralanıyor:

Döviz bürosu açmak banka açmaktan daha kolaydır. Bazı ülkelerde döviz bürosu açmanın önemli bir prosedürü bulunmamaktadır. Yine bazı ülkelerde döviz büroları para transferi yapabiliyor ancak Türkiye’de bu durum söz konusu değil. Ayrıca döviz büroları, suçlulardan aldıkları kara parayı kendi adlarına açılmış banka hesaplarına yatırabilmektedir. Buradan transfer için aklama sürecine katılabilirler. Küçük banknotlar büyük banknotlara veya mevcut para birimleri başka para birimlerine çevrilebilir. Böylelikle kara paranın finansal sisteme entegrasyonu kolaylaşabilecektir.

Nakit ağırlıklı kumarhaneler çek bozdurabilir, döviz alıp satabilir, özel kasalardan yararlanabilir, kasiyer çekleriyle büyük miktarlarda para ödeyebilir ve sıklıkla kredilerini genişletebilir. Aklayıcılar kumarhaneye çok büyük miktarlarda nakit yatırabilirler. Burada herhangi bir bildirim yapılmamasını talep edebilirler. Bundan sonra kumarhane çekleri ile para istenildiği zaman çekilebilir veya aktarılabilir. Kumarhanelerde bildirim zorunluluğu olduğundan bazı durumlarda kirli paralar, bildirim tutarının altında dikkat çekmeden chip’e dönüştürülebilmektedir. Ayrıca casino sahipleri ile işbirliği yapılarak kara paranın kumar kazancı olarak gösterilmesi ya da raporlama limitinin üzerindeki paranın bir defada yatırılması da mümkün olabilecektir.

Kara para, gerçek veya hayali şirketlerin kurulması yoluyla finansal sisteme kazandırılabilmektedir. Restoranlar, lokantalar, büyük alışveriş merkezleri, akaryakıt istasyonları, oto yıkama yerleri, çamaşırhaneler, şantiyeler, otomobil bayileri, güzellik merkezleri gibi nakit akışının yoğun olduğu işyerlerine kurulur. Bu tür işletmelerde ne kadar para kazanıldığını belirlemek oldukça zordur. Örneğin; Monaco’da büyük reklamlarla lüks bir İtalyan restoranı açıldı. Restoranda rezervasyon yaptırmak istediğinizde ücretsiz masa bulunmuyor. Ancak restoranın bulunduğu binanın sürekli aydınlatıldığı ve masaların her zaman hazır olduğu ancak restoranın kapılarının kilitli olduğu görüldü. Restoranın muhasebe kayıtları incelendiğinde çok büyük kârlar elde edildiği ve elde edilen kârların vergilendirildiği görüldü.

Para, sahte veya aldatıcı belgeler kullanılarak hayali ihracat işlemleri yoluyla da aklanabilir. Fiyatı çok düşük olan veya hiç olmayan bir mal ihraç edilmiş olarak gösterilir. Fatura buna göre düzenleniyor ve daha sonra yurt dışında bulunan suç gelirleri ihracat geliri olarak gösterilerek ülkeye getiriliyor. Örneğin; Gerçek bedeli 50 bin dolar olan mal için 500 bin dolarlık fatura düzenlenebilecek, uyuşturucu kaçakçılığından elde edilen 450 bin dolarlık suç geliri ise ihracat geliri olarak gösterilebilecek. İthalat için de aynı şey yapılabilir ve bu kez ülkedeki suç gelirleri ithalat karşılığında ülke dışına çıkarılabilir.

Bu sistem çoğunlukla makul etnik kümeler tarafından kullanılmaktadır. Bu gruplar aynı siyasi köklerden geliyor ve ülkelerindeki kısıtlayıcı nakit şartlarını çiğnemeye hevesliler. Uluslararası göç hareketlerinin artmasıyla birlikte alternatif döviz işlemlerinin kullanımı da artıyor.

Sistem, çeşitli ülkelere yayılmış operatörlerin birbirlerinin muhabiri olarak çalışmasıyla çalışmaktadır. A ülkesinde bulunan ve para transferi yapmak isteyen kişi, parasını B ülkesindeki bir kişiye gönderilmek üzere yerel operatöre teslim eder ve operatör ona şifre verir. Parayı alan operatör B ülkesindeki operatörü arayarak transfere ilişkin bilgiyi aktarıyor. Bunun ardından A ülkesindeki müşteri, B ülkesindeki alıcıyı arayıp transfer edilen parayı almasını sağlayacak şifreyi söylüyor ve alıcı da B ülkesindeki operatöre giderek parasını alıyor.

Aklama formüllerinin sayısı oldukça fazla olduğu için çeşitli branşlarda aklama işlemlerine ilişkin örneklerin arttırılması mümkündür. Burada kara para aklayıcıların yaratıcılığı tehlikededir. Bunlardan bazıları:

• Elektronik para yoluyla kara para aklama

• Sigorta poliçeleri yoluyla kara para aklama

• Finans kurumlarıyla işbirliği yapmak

• Şans oyunlarıyla kazanılan büyük ikramiyeler yoluyla kara para aklama

• İşçilerin kullanımı yoluyla kara para aklama

• Gayrimenkul satın alma yoluyla kara para aklama

• Antika veya sanat eserleri ticareti yoluyla kara para aklama

• Vakıflar ve bağışlar yoluyla kara para aklama

• Spor kulüpleri aracılığıyla kara para aklama

• Otomobil galerileri aracılığıyla kara para aklama